Śp. bp Antoni STANKIEWICZ (1935-2021)

Śp. bp Antoni Stankiewicz urodził się 1 października 1935 r. w Oleszczenicach (obecnie Litwa) w rodzinie Wincentego i Bronisławy z d. Puchalskiej. Na skutek powojennej zmiany granic państwowych w lipcu 1945 r. jego rodzina przeniosła się do Jemiołowa. Szkołę podstawową ukończył w Łagowie. Naukę kontynuował w Niższym Seminarium Duchownym w Słupsku, gdzie w 1951 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Po ukończeniu Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego 20 grudnia 1958 r. Gorzowie Wlkp. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk sługi Bożego bp. Wilhelma Pluty.

Studiował prawo kanoniczne na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie 24 czerwca 1961 r. uzyskał tytuł doktora. Następnie, od roku 1961 pełnił funkcję notariusza Sądu Biskupiego w Gorzowie Wlkp. 26 października 1965 r. został mianowany wiceoficjałem tegoż sądu. W latach 1965-67 był również notariuszem w gorzowskiej Kurii Biskupiej. W roku akademickim 1966/67 jako adiunkt podjął wykłady na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.

W roku 1967 wyjechał do Rzymu, gdzie studiował prawo cywilne (rzymskie) na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. W 1975 r. uzyskał doktorat z prawa rzymskiego. Równolegle ukończył również Studium Rotalne (1970 r.), podyplomowe studium języka łacińskiego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim (1972 r.) oraz studia z zakresu teologii pastoralnej na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim (1975 r.). W 1972 r. papież Paweł VI wyróżnił go godnością Kapelana Jego Świątobliwości.

W 1969 r. rozpoczął pracę w Trybunale Roty Rzymskiej, początkowo w kancelarii Trybunału, a od 14 lutego 1978 r. jako prałat audytor (sędzia). 31 stycznia 2004 r. został mianowany dziekanem Roty Rzymskiej. Funkcję tę pełnił do 22 września 2012 r., kiedy to papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację. Poza zasadniczym zaangażowaniem w Trybunale Roty Rzymskiej pełnił także inne funkcję w instytucjach Kurii Rzymskiej i Państwa Watykańskiego: konsultora Kongregacji ds. Duchowieństwa, członka Komisji dla Adwokatów, sędziego w Trybunale Apelacyjnym Państwa Watykańskiego, przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej Państwa Watykańskiego, członka Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, członka Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej.

Od 1980 r. wykładał prawo rzymskie i jurysprudencję rotalną na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego oraz (od 1996 r.) na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Krzyża Świętego w Rzymie. Jurysprudencję rotalną wykładał także na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Urbanianum (w latach 1999–2001). W Studium Rotalnym wykładał praktykę sądową (od 1984 r.). Był autorem wielu opracowań naukowych z zakresu prawa kanonicznego, jednym z najwybitniejszych autorytetów z zakresu prawa małżeńskiego i procesowego oraz z historii prawa.

15 listopada 2006 r. papież Benedykt XVI wyniósł go do godności biskupiej przydzielając mu stolicę tytularną Nova Petra. Święcenia biskupie przyjął 16 grudnia 2006 r. w bazylice św. Piotra w Watykanie z rąk ówczesnego sekretarza stanu kard. Tarcisio Bertone.