BABIMOST pw. św. Wawrzyńca

ks. kan. dr Andrzej PIELA (1.08.2014) - proboszcz, kustosz sanktuarium

ks. mgr Paweł OPŁATKOWSKI (25.08.2016/7.12.2023) - wikariusz, wicekustosz sanktuarium

Liczba wiernych: 4500

Erygowana: XIII w.

Odpust: 10 sierpnia

Historia

Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych o Babimoście pochodzi z 1257 r. Już w tym czasie uważany był za ośrodek miejski. Posiadał kościół, być może pw. św. Piotra, co zainspirowało herb miasta – skrzyżowane złote klucze na czerwonej tarczy. Był centrum handlowo-rzemieślniczym dla otaczających wiosek. Ziemia Babimojska należała do kraju Polan, a później do Wielkopolski. Jedynie na krótko (1296-1332) należała do księstwa głogowskiego. Król Kazimierz Wielki ustanowił starostwo niegrodowe i stworzył domenę królewską, obejmującą Podmokle, Babimost, Brójce i Rogoziniec, będącą materialnym zaopatrzeniem dla starosty, którego głównym zadaniem była ochrona odcinka zachodniej granicy. Dobra kramskie należały do klasztoru cystersów w Obrze. Starostwo babimojskie leżało na terenach powiatu kościańskiego, stanowiącego część województwa poznańskiego.

Pierwszy drewniany kościół wzniesiono w Babimoście w XII lub XIII wieku. Początkowo nosił wezwanie św. Piotra, po czym pamiątką są klucze w babimojskim herbie. Z 1334 roku pochodzi dokument świadczący o tym, że Babimost posiada własnego proboszcza i tam też znajduje się pierwsza wzmianka o kościele w Babimoście. Późniejszy XVII-wieczny drewniany kościół pw. św. Katarzyny spłonął w 1728 r. Obecny barokowy kościół został wybudowany w 1740 r. Nowa świątynia i parafia zostały poświęcone św. Wawrzyńcowi, którego płaskorzeźbę umieszczono w wielkim ołtarzu świątyni. Przy kolejnej odbudowie w 1833 r. dostawiono dwie wieże. 23 maja 1897 r. bp E. Likowski, sufragan poznański konsekrował kościół, który do tej pory zachował styl barokowy z klasyczną fasadą. W 1609 roku wybudowano kościół filialny pw. św. Jacka, początkowo drewniany, a po spaleniu w 1656 roku murowany. Został on przebudowany w XVIII w. Od 1619 roku w Babimoście czynnie działało arcybractwo św. Anny przez ok. dwa wieki. W tym samym okresie działało Bractwo Najświętszego Serca Pana Jezusa. Oba stowarzyszenia wywierały zbawienny wpływ na życie ówczesnych parafian.

W 1647 r. starostwo babimojskie objął Krzysztof Żegocki, obrońca Jasnej Góry i partyzant czasu "potopu". W odwecie za jego patriotyczną działalność z 1656 r. Szwedzi dwukrotnie zajęli Babimost. Dnia 6 maja 1656 r. Szwedzi spalili na stosie proboszcza ks. Wojciecha Turopieskiego i wikariusza ks. Marcina Paluszkiewicza, na miejscu ich spalenia postawiono posągi NMP i św. Wawrzyńca. Dnia 26 sierpnia tegoż samego roku wymordowali ludność Babimostu i spalili miasto. Po "szwedzkim potopie" odbudowano miasto i parafię.  W XVIII w. proboszczem Babimostu został ks. Józef Załuski, późniejszy biskup kijowski i założyciel Biblioteki Załuskich w Warszawie.

Duszpasterstwo w okresie międzywojennym było trudne ze względu na dużą grupę protestantów i mieszaną katolicką ludność polską i niemiecką. Do ożywienia duszpasterstwa parafialnego przyczynił się ks. prałat Karol Meissner.  Przed II wojną światową babimojska parafia kanonicznie należało do Prałatury Pilskiej. Po wojnie znalazła się w granicach Administracji Apostolskiej w Gorzowie Wlkp. Od 1992 r. należy do diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

Kościoły (Msze św. w niedzielę):

BABIMOST – pw. św. Wawrzyńca - sanktuarium Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej (8.00, 9.30, 11.00, 18.00)

Pierwsza wzm. o kościele z 1334 r., późniejszy kościół drewniany, konsekrowany w 1640 r., spłonął w 1728 r. Po odbudowaniu w 1740 r.  spłonął ponownie w 1832 r. Przy kolejnej odbudowie w 1833 r. dostawiono wieżę. 23 maja 1897 r. konsekracji dokonał bp Likowski z Poznania. Obecnie zachowany jest styl barokowy z klasycystyczną fasadą, trójnawowy, ukł. bazylikowy, poźnogotycki poliptyk z 1499 r. Mistrza ołtarza z Gościeszowic, przeniesiony z Sulechowa. Prezbiterium: obraz Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej, malowany na blasze w XV w. Od XVIII w. słynący łaskami.

BABIMOST – pw. św. Jacka

Barok, bud. w 1609 r. (początkowo drewniany, po spaleniu w 1656 r. - murowany), przebud. w połowie XVIII w, dawny cmentarny, pośw. 16.08.1861 r.

PODMOKLE WIELKIE – pw. św. Józefa Rzemieślnika (9.30)

Bud. 1989-95, pośw. 11.05.1995 r., przez bpa A. Dyczkowskiego.

Terytorium parafii

Babimost, Kuligowo, Laski, Laski Dolne, Leśniki, Podmokle Małe, Podmokle Wielkie, Zdzisław

Poprzedni proboszczowie

ks. Karol Meissner – 10.11.1949 r.

ks. Jan Klenowski – 17.01.1950 r.

ks. Józef Janicki – 14.03.1967 r.

ks. Henryk Guzowski – 7.08.1975 r.

ks. Edward Napierała – 19.10.1976 r.

ks. Remigiusz Król – 1.08.2008 r.

ks. Ryszard Kolano – 1.08.2011 r.

Powołania w parafii

ks. Mirosław Maciejewski, ks. Jacek Heyduk, s. Gabriela Piątyszek SAC, o. Dariusz Malajka OMI, o. Marcin Szwarc OMI

Wizytacje kanoniczne

1988 r. (bp Paweł Socha), 1993 r. (bp Edward Dajczak), 1998 r. (bp Paweł Socha), 2004 r. (bp Adam Dyczkowski), 2009 r. (bp Stefan Regmunt), 2014 r. (bp Paweł Socha)

Skip to content