OŚNO LUBUSKIE pw. św. Jakuba Apostoła

ks. kan. lic. mgr Piotr GRABOWSKI (1.08.2007) - proboszcz

ks. dr Jacek BŁAŻKIEWICZ (25.08.2021) – rezydent

Liczba wiernych: 5020

Erygowana: 9 maja 1895 r.

Odpust: 25 lipca

Historia

Ośno Lubuskie to stara słowiańska osada, być może zamieszkana już w czasie chrztu Polski za Mieszka I. Pierwsza wzmianka pisemna o Ośnie pochodzi z roku 1252 (civitatis forensis Osna wymienione jest w spisie posiadłości biskupa lubuskiego Wilhelma). W 1298 r. został ufundowany kościół św. Jakuba. Z roku 1400 pochodzi zapis, że do kościoła św. Jakuba w Ośnie należało 41 miejscowości z kościołami. W okresie reformacji, 5 maja 1538 r., Ośno wraz z kościołem zostaje przejęte przez protestantów. W XIX w., ze względu na odradzanie się katolicyzmu w Ośnie, miejscowość stała się stacją misyjną archidiakonatu w Neuzelle. W 1895 r. (według niektórych historyków w 1857 r.) została erygowana parafia misyjna. W 1945 r. po wyjeździe protestanckiej ludności niemieckiej, zamieszkali tu polscy katolicy, a kościół poświęcony przez ks. M. Kądziołkę, otrzymał tytuł Trójcy Świętej . W 1963 r. staraniem ks. J. Abramskiego dokonano konsekracji ołtarza i przywrócono pierwotny tytuł kościołowi i parafii - św. Jakuba Ap.

Kościoły (Msze św. w niedzielę)

OŚNO LUBUSKIE – pw. św. Jakuba Ap. (8.00, 10.30, 12.00, 18.00)

Bud. w latach 1248-1298 z kamienia i cegły. Po pożarze w 1596 r., odbud. w 1608 r. w stylu gotyckim. W roku 1674 kościół ponownie uległ spaleniu. Obecny wygląd wieży pochodzi z końca XVI w., a sklepienie z roku 1834 r. W latach 1988-1992 r., z inicjatywy ks. J. Kozioła, dokonano gruntownej regotyzacji wnętrza kościoła. Prezbiterium: ołtarz gł. z 1627 r., pięciokondygnacyjny, późny renesans, (I – Ostatnia Wieczerza, II – Ukrzyżowanie, III – Zmartwychwstanie, IV – Wniebowstąpienie, V – Sąd Ostateczny, u szczytu Pelikan - symbol Eucharystii).

GRONÓW – pw. św. Piusa X (13.30)

Bud. w XIII w. następnie przebud. w XV/XVI w. oraz jeszcze raz w XVII w., jednoprzestrzenny na planie prostokąta, styl romański, pośw.  15 czerwca 1961 r.

OŚNO LUBUSKIE – pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Dawniej protestancki Kościół Nowoapostolski, do 1990 r. magazyn, pośw. 6 grudnia 1992 r. przez bp. Edwarda Dajczaka.

SIENNO – pw. MB Ostrobramskiej (13.30)

Wzniesiony na fundamentach średniowiecznego kościoła w początkach XVI w., późnogotycki, powiększony w 1784 r., pośw. 22 kwietnia 1957 r.

RADACHÓW – pw. Wniebowzięcia NMP (9.00)

Konstrukcja szachulcowa z 1754 r., salowy, założony na planie prostokąta, przebud. w XIX w., drewniana wieża, pośw. 1945 r.

POŁĘCKO – pw. św. Kazimierza (9.00)

Pochodzi z początków XVI w., przebudowany w 1864 r., styl romański, pośw. 1945 r.

OŚNO LUBUSKIE – kaplica cmentarna pw. św. Gertrudy

W zarządzie gminy.

Terytorium parafii

Gronów, Lipienica, Ośno Lubuskie, Podośno, Połęcko, Radachów, Sienno, Trześniów

Poprzedni proboszczowie

ks. Antoni Mioduszewski – 18.09.1945 r.

ks. Michał Suliga – 11.11.1954 r.

ks. Jan Abramski – 15.09.1960 r.

ks. Adolf Lipiec – 26.08.1967 r.

ks. Dionizy Łyduch – 4.01.1974 r.

ks. Jan Kozioł – 1.08.1987 r.

Powołania w parafii

ks. Stanisław Pecnik, ks. Piotr Kurałowicz, ks. Andrzej Cieślak, ks. Jan Kozłowski, ks. Mieczysław Kaflik, br. Marek Zimny OMI, s. Dorota Kaflik SJK, s. Ewa Szczerbin CMA

Wizytacje kanoniczne

1956 r. (ks. Tadeusz Załuczkowski), 1962 r. (bp Jerzy Stroba), 1970 r. (bp Wilhelm Pluta), 1977 r. (bp Paweł Socha), 1984 r. (bp Wilhelm Pluta), 1990 r. (bp Paweł Socha ), 1996 r. (bp Edward Dajczak), 2003 r. (bp Paweł Socha), 2008 r. (bp Stefan Regmunt), 2015 r. (bp Tadeusz Lityński)