ROKITNO pw. Matki Bożej Rokitniańskiej

ks. kan. lic. mgr Marcin KLISZCZ (1.09.2022) – proboszcz, kustosz sanktuarium MB Rokitniańskiej

ks. mgr Przemysław ŻURAKOWSKI (25.08.2018) - wikariusz

ks. mgr Damian DROP (25.08.2021) - rezydent, diecezjalny duszpasterz powołań

ks. mgr Mieczysław ŁĘCKI (1.08.2022) - rezydent

Liczba wiernych: 1633

Erygowana: 1335 r.

Odpust: 18 czerwca

Historia

Wierni udawali się do Rokitna już od 1669 r., aby oddawać Bogu cześć przez wstawiennictwo Matki Bożej w jej łaskami słynącym wizerunku. Narastający napływ pielgrzymów sprawił, że trzeba było rozbudować najpierw budynki plebanijne, jako zaplecze dla przyjmowania wiernych, a następnie wybudować nowy kościół, gdyż dotychczasowy był zbyt mały, by można było w nim obsłużyć wszystkich przybywających. Rozpoczęto więc w 1707 r. budowę nowego kościoła na najwyższym wzgórzu przy drodze do Międzyrzecza. Nie zrealizowano tych planów. Do chwili obecnej pozostały w ziemu fundamenty tego kościoła. Budowę kolejnego kościoła rozpoczęto w 1740 r., a zakończono w 1762 r..

Rok 1945 i zakończenie II wojny światowej spowodowały emigrację ludności niemieckiej, głównie wyznania protestanckiego i przybycie na te tereny ludności polskiej.

W latach 70. XX w. ożywił się bardzo ruch pielgrzymkowy do Rokitna, a zwłaszcza udział różnych grup w rekolekcjach zamkniętych w domu rekolekcyjnym przy plebanii rokitniańskiej.

ROZWÓJ KULTU MB ROKITNIANSKIEJ

Jan Kazimierz Opaliński, opat klasztoru Cystersów w Bledzewie, umieścił obraz Matki Bożej w bocznym ołtarzu kościoła klasztornego. Wyjeżdżając do Rokitna, obsługiwanego przez Cystersów, opat zabrał ze sobą obraz i umieścił go w głównym ołtarzu. Tutaj zasłynął on szczególną czcią wiernych, łaskami i cudami.

Po zawierusze wojennej w 1945 r. obraz został odnaleziony przez siostry boromeuszki i miejscowych Polaków, a następnie poddany konserwacji. 14 sierpnia 1946 r. został uroczyście przeniesiony do Gorzowa Wlkp. Administrator Apostolski, rządca diecezji, ks. Edmund Nowicki, pragnął zintegrować ludność polską, która przybywała z różnych rejonów wschodniej Polski i z Polski centralnej, wokół czci dla Matki Syna Bożego. Podczas trwania pielgrzymki z Rokitna do Gorzowa Wlkp. Cudowny Obraz odbierał cześć we wszystkich miejscowoś­ciach, przez które wiodła jej trasa. W Gorzowie Wlkp. przez całą noc trwało czuwanie przed obrazem, a w samo święto Wniebowzięcia NMP ks. E. Nowicki dokonał aktu zawierzenia całej diecezji Niepokalanemu Sercu Maryi w Jej Cudownym Obrazie Rokitniańskim.

W 1969 r. Kustosz Sanktuarium, ks. B. Dratwa, zaczął przygotowywać parafię i diecezję do Jubileuszu 300-lecia ogłoszenia Obrazu Matki Bożej Rokitniańskiej za cudowny przez komisję teologiczną powołaną przez biskupa poznańskiego, do którego ten teren w XVII w. należał.

Biskupi Teodor Bensch i Wilhelm Pluta pierwsze swe kroki kierowali do Pani Rokitniańskiej, zawierzając Jej swoje posługiwanie pasterskie. Bp W. Pluta w Rokitnie obchodził też w otoczeniu prezbiterium diecezjalnego Jubileusz 25-lecia sakry biskupiej w dniu 5 września 1983 r. i Jubileusz 50-lecia kapłaństwa w dniu 18 czerwca 1984 r. Biskup Pluta wydał też dwa listy pasterskie o Rokitnie, jako miejscu duchowej formacji wiernych w domu rekolekcyjnym pod opieką Patronki Diecezji. Na jego prośbę papież Paweł VI ogłosił Panią Rokitniańską Patronką Diecezji Gorzowskiej, wyznaczając dzień 15 sierpnia jako Jej główne święto.

18 czerwca 1989 r. obraz Matki Bożej Rokitniańskiej został koronowany koronami papieskimi. Po koronacji ruch pielgrzymkowy zwielokrotnił się. Przez cały rok, a szczególnie od kwietnia do grudnia przybywają  zorganizowane grupy pielgrzymkowe z całej Polski.

Kościoły (Msze św. w niedzielę)

ROKITNO – bazylika mniejsza pw. MB Rokitniańskiej (9.00, 12.00, 15.00, 18.00)

Rokoko, bud. 1740-1762 r., konsekr. 1848 r. Prezbiterium: ołtarz wykonany jest z drzewa przez art. Grünewalda z Legnicy w 1760 r. Na centralnym miejscu znajduje się obraz łaskami słynący Matki Bożej Rokitniańskiej namalowany przez nieznanego artystę, w XV w., koronowany 18 czerwca 1989 r. W zwieńczeniu postać Boga Ojca w otoczeniu Aniołów, poniżej gołębica symbolizująca Ducha Świętego. Po obu stronach ołtarza rzeźby: św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus, Piotra Apostoła, św. Elżbiety, św. Anny, św. Wojciecha i św. Stanisława.

CHEŁMSKO – pw. św. Kazimierza Królewicza (11.15)

Gotyk (wnętrze barokowe), bud. w 1669 r., konsekr. w 4 marca 1670 r. przez biskupa poznańskiego Kurskiego. W prezbiterium figura i relikwie św. Kazimierza.

CHEŁMSKO – kaplica cmentarna

KALSKO – pw. św. Bartłomieja Ap. (9.00)

Konstrukcja szachulcowa, bud. i pośw. 1692 r.

TWIERDZIELEWO – pw. św. Anny (10.15)

Barok, bud. w 1905 r.

ROKITNO – kaplica polna pw. MB Częstochowskiej i św. Maksymiliana

Bud. 1758 r.

ROKITNO – kaplica pw. MB Rokitniańskiej w domu rekolekcyjnym

Bud. 1981 r.

ROKITNO – kaplica pw. św. Józefa w DPS

Bud. 1993 r.

ROKITNO – kaplica zakonna w domu Sióstr Jezusa Miłosiernego

Zgromadzenia zakonne

Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego

Rokitno 39, 66-340 Przytoczna, tel. 95-749-30-20

Terytorium parafii

Chełmicko, Chełmsko, Kalsko, Rokitno, Twierdzielewo, Żabno

Poprzedni proboszczowie

ks. Zdzisław Wenk – 23.06.1946 r.

ks. Wiktor Martinajtis – 10.1952 r.

ks. Józef Zieliński – 13.09.1956 r.

ks. Kazimierz Piechota – 10.10.1959 r.

ks. Eugeniusz Dobkowski – 07.1962 r.

ks. Henryk Jaworski – 02.1967 r.

ks. Bolesław Dratwa – 30.08.1968 r.

ks. Jan Dyrda – 1.07.1976 r.

ks. Stanisław Kłósek – 9.06.1979 r.

ks. Tadeusz Kondracki – 25.08.1989 r.

ks. Józef Tomiak – 2.08.2010 r.

ks. Piotr Bortnik - 1.08.2017 r.

Powołania w parafii

ks. Franciszek Kuć, ks. Grzegorz Mikołajczyk, s. Zofia Kasprzak CMA

Wizytacje kanoniczne

1953 r. (ks. Zygmunt Szelążek), 1960 r. (bp Wilhelm Pluta), 1968 r. (bp Ignacy Jeż), 1976 r. ( bp Wilhelm Pluta), 1990 r. (bp Edward Dajczak), 1995 r. (bp Paweł Socha), 2001 r. (bp Edward Dajczak), 2006 r. (bp Adam Dyczkowski), 2012 r. (bp Tadeusz Lityński), 2019 r. (bp Paweł Socha)