SZPROTAWA pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

ks. prałat kan. Ryszard GRABARSKI (1.08.2005) - proboszcz

ks. lic. mgr Krzysztof BATÓG (25.08.2020) - wikariusz

ks. mgr Tomasz DRAGAŃCZUK (25.08.2022) - wikariusz

ks. mgr Andrzej PAWŁOWICZ (26.08.2024) - pomoc duszpasterska

Liczba wiernych: 11500

Erygowana: 1260 r.

Odpust: 15 sierpnia

Historia

Teren, na którym wzniesiono kościół był zasiedlony od niepamiętnych czasów. Początki powstania samego kościoła nie są jednak znane. Pewną i udokumentowaną wzmianką o istnieniu kościoła w Szprotawie posiadamy dopiero z roku 1260. W tamtym okresie kościół był jednonawową budowlą z kamienia i rudy darniowej, najprawdopodobniej przykrytą drewnianym dachem. Zachowały się znaczne partie pierwotnej bryły kościoła, które możemy oglądać zwłaszcza po stronie zachodniej i północnej.

Kościół rozbudowano do trójnawowego w latach 1416 – 1423. Zapewne także w tym czasie powstała wieża, która służyła również jako refugium dla mieszczan. W roku 1516 wybudowano Kaplicę Ogrójcową i chór zakonnic. W aktach tak kościelnych i miejskich wciąż powraca zwrot „kościół naszej ukochanej Pani”. Maryja była bowiem patronką Szprotawy co znalazło swe odzwierciedlenie nawet na bitych w XIV wieku przez miasto monetach, gdzie na jednej ze stron umieszczona była róża, symbol maryjny.

Liczne w dawnych czasach pożary były plagą małych i dużych miast. Szprotawa nie była wyjątkiem. Najgroźniejszy w skutkach pożar, który niemal doszczętnie strawił miasto, a co za tym idzie także kościół miał miejsce 19 czerwca 1672 roku. W odbudowie kościoła dopomógł Graf von Herberstein, który ufundował również nastawę głównego ołtarza. Miasto nie zostało jeszcze całkowicie odbudowane po pożarze z roku 1672, a 23 czerwca 1702 r. ponownie pogrążyło się w popiołach. Ofiarą pożaru padł dach kościoła, a część sklepień uległa uszkodzeniu.

W roku 1810 na wniosek tutejszego magistratu i za zgodą arcybiskupa von Schimonskiego zlikwidowany został otaczający kościół cmentarz, którego mury i bramy zostały rozebrane, a plac obsadzono lipami i topolami. Dobrze zachowane płyty nagrobne wmurowano w ściany kościoła. W 1871 roku nauczyciel rysunku w Realschule Mayer namalował obrazy do ołtarzy: św. Jadwigi, Trójcy Świętej, św. Anny, Niepokalanej NMP oraz ołtarza głównego.

Kolejne remonty i renowacje miały miejsce już po II wojnie światowej. Zmieniono dach, a wieżę pokryto nową blachą. Kolejna renowacja kościoła odbyła się w roku 1969. W latach 1972 – 2004 wymieniono czternaście mosiężnych żyrandoli i dziewięć kinkietów bocznych oraz ławki. Przy okazji wymieniono również zniszczone w czasie wojny witraże. Na miejsce dawnych zostało wykonanych dziewięć witraży figuralnych ze scenami z życia Jezusa i Maryi oraz dwa z wizerunkami patronów diecezji, św. Braćmi Męczennikami z Międzyrzecza. Ostatnia renowacja miała miejsce 1989 roku. Wiele prac wykonano także latach 2005 – 2019 miała miejsce wymiana dachu zniszczonego przez huragan 18 stycznia 2007 roku, konserwacja wieży, położenie nowej posadzki i wymiana instalacji elektrycznych. Przeprowadzono także badania archeologiczne i architektoniczne kościoła oraz zbadano i uporządkowano kryptę Magdalenek. Odnowiono trzy epitafia na ścianie wieży kościoła i trzy epitafia na ścianie południowej kościoła. Odrestaurowano ołtarz główny oraz 15 bocznych ołtarzy przywracając im pierwotny wygląd, odnowiono wnętrze kościoła i przeprowadzono renowację: figury św. Floriana, chrzcielnicy, konfesjonały i dwóch krzyży oraz Kaplicę Krzyża Świętego.

Kościoły (Msze św. w niedzielę)

SZPROTAWA – pw. Wniebowzięcia NMP (7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 13.00 - od IX do VI, 18.00 - od IX do VI, 19.30 - w VII i VIII)

Ufundowany prawdopodobnie przez wdowę po Henryku Pobożnym, księżnę Annę Wrocławską, w pierwszej połowie XIII w. W 1348 r. dobudowano kaplicę, w której obecnie jest zakrystia, a w niej polichromia przedstawiająca św. Jerzego. Kościół jest zbudowany z czerwonej cegły, a tylko w ścianie frontowej pozostał kamień pierwszej świątyni. We wnętrzu kościoła znajduje się dwanaście bocznych ołtarzy w stylu barokowym i rokoko. Po wojnie kościół przeszedł pod administrację archidiecezji wrocławskiej, a od 1972 r. przynależy do diecezji gorzowskiej. Prezbiterium: ołtarz główny drewniany, barokowy. W ołtarzu obrazy z XIX w., malowane na płótnie: 1. Wniebowzięcie NMP, 2. Chrystus przy stole z uczniami w Emaus, 3. Głowa Chrystusa w cierniowej koronie.

ŚLIWNIK – pw. Podw. Krzyża Świętego (9.30)

Styl halowy, bud. 1992 r., pośw. 6 grudnia 1993 r.

SZPROTAWA – kaplica szpitalna (7.30)

Terytorium parafii

Henryków, Kartowice, Nowa Kopernia, Polkowiczki, Szprotawa (ul. I Armii, ul. 3 Maja, ul.8 Maja, ul. 11 listopada, ul. Akacjowa, ul. Andersa, ul. Basztowa, ul. Bema, ul. Borówkowa, ul. Borowikowa, ul. Ceglana, ul. Chodkiewicza, ul. Chrobrego, ul. Ciszowska, ul. Czarnieckiego, ul. Dąbrowskiego, ul. Dębowa, Pl. Ewangelicki, ul. Gdańska, ul. Głogowska, ul. Hallera, ul. Henrykowska, ul. Jana Pawła II, ul. Jasna, ul. Kasprowicza, ul. Kasprzaka, ul. Katedralna, ul. Kazimierza Wielkiego, ul. Kochanowskiego, ul. Kolejowa, Pl. Komuny Paryskiej, ul. Konopnickiej, ul. Kopernika, ul. Koszarowa, ul. Kościelna, Pl. Kościelny, ul. Kościuszki, ul. Kozaka, ul. Kożuchowska, ul. Krasińskiego, ul. Kraszewskiego, ul. Królowej Jadwigi, ul. Krótka, ul. Kusocińskiego, ul. Kwiatowa, ul. Legnicka, ul. Lotników, ul. Lubelska, ul. Mickiewicza, ul. Mieszka I, ul. Miłosza, Pl. Młodych, ul. Młynarska, ul. Moniuszki, ul. Muzealna, ul. Niepodległości, ul. Odrodzenia, ul. Odrodzonego Wojska Polskiego, ul. Ogrodowa, ul. Owocowa, Os. Chrobrego, Os. Kościuszki, Os. Słoneczne, ul. Paderewskiego, ul. Parkowa, ul. Piastowska, ul. Piłsudskiego, ul. Podgórna nry 1-14 i 29-38, ul. Poprzeczna, ul. Porzeczkowa, ul. Powstańców Śląskich, ul. Powstańców Warszawskich, ul. Poznańska, ul. Prusa, ul. Przejazdowa, ul. Przyjaciół, ul. Reja, ul. Robotnicza, ul. Rolna, ul. Różana, Rynek, ul. Sądowa, ul. Sienkiewicza, ul. Sikorskiego, ul. Słowackiego, ul. Sobieskiego nry 1-18 i 60-76, ul. Spokojna, ul. Szpitalna, ul. Targowa, ul. Traugutta, ul. Warszawska, ul. Waryńskiego, ul. Waszyngtona, ul. Wieniawskiego, ul. Witosa, ul. Wyspiańskiego, ul. Wyszyńskiego, ul. Żagańska, ul. Żeromskiego.), Śliwnik

Poprzedni proboszczowie

ks. Dominik Milewski – 1945 r.

ks. Leon Drancen – 1952 r.

ks. Władysław Pyrcak – 1957 r.

ks. Mieczysław Ruta – 2.10.1973 r.

Powołania w parafii

ks. Janusz Surżykiewicz, ks. Ryszard Sachmata SDS, o. Arkadiusz Sędzielowski OMI, o. Marek Gaweł OFMCap., o. Jacek Baginski SVD, ks. Franciszek Mędryk, ks. Tomasz Trębacz, ks. Tadeusz Kuźmicki, o. Łukasz Wójcik CSsR, ks. Jarosław Kmiecik SAC, ks. Michał Barański, ks. Józef Suchan, ks. Łukasz Bajcar; s. Joanna Rościszewska MEP, s. Stefania Skwierzyńska CSE, s. Sylwia Mirkiewicz CSE, s. Bogusława Marciniec CSE, s. Jadwiga Rodak CSE, s. Grażyna Jankowska CSE, s. Augustyna Polak SCE, s. Bożena Matonisz ASC, s. Lucyna Chrzanowska SPI, s. Anna Miłuch CSFFM, s. Agnieszka Osmanow USJK, s. Małgorzata Łysiak CSSE, s. Eliza Kabza

Wizytacje kanoniczne

1955 r. (ks. Kazimierz Kotula), 1963 r. (bp Wincenty Urban), 1979 r. (bp Wilhelm Pluta),1987 r. (bp Paweł Socha), 1993 r. (bp Adam Dyczkowski), 1998 r. (bp Edward Dajczak), 2004 r. (bp Paweł Socha), 2009 r, (bp Paweł Socha), 2015 r. (bp Stefan Regmunt)