Święcenia diakona stałego

W sobotę 9 stycznia br. o godz. 11.00 w bazylice rokitniańskiej bp Tadeusz Lityński udzieli święceń diakonatu Adamowi Runiewiczowi ze Słubic. Będą to pierwsze w historii diecezji zielonogórsko-gorzowskiej święcenia diakona stałego. Kandydat ukończył studia teologiczne oraz odbył specjalne przygotowanie w ośrodku formacyjnym dla diakonów stałych w Opolu. Jest żonaty, ma dwoje dzieci.

Święceń diakonatu udziela się podczas mszy św. Po odczytaniu Ewangelii kandydat zostanie przedstawiony zgromadzonym wiernym. Następnie, po wysłuchaniu homilii biskupa, kandydat wyrazi publicznie wolę przyjęcia święceń oraz związanych z nimi zadań i wymagań. Przyrzeknie również cześć i posłuszeństwo swojemu biskupowi. Następnie – podczas gdy kandydat będzie leżał krzyżem – zgromadzeni wierni odśpiewają litanię do wszystkich świętych. Po jej zakończeniu biskup w milczeniu włoży ręce na głowę kandydata oraz odmówi specjalną modlitwę. Na koniec nowo wyświęcony diakon otrzyma właściwy sobie strój liturgiczny, czyli stułę noszoną na lewym ramieniu oraz dalmatykę (wierzchnią szatę z rękawami). W stroju diakońskim podejdzie do biskupa, który wręczy mu księgę Ewangelii i udzieli pocałunku pokoju.

Sakrament święceń został ustanowiony przez Chrystusa, który uczynił Apostołów i ich następców, czyli biskupów, uczestnikami swojej własnej misji. Z kolei biskupi zadania swego urzędu przekazali w różnym stopniu innym członkom Kościoła. Dlatego już od czasów starożytnych urząd kościelny sprawowany jest w trzech odrębnych stopniach przez biskupów, prezbiterów i diakonów. Diakoni w jedności z biskupem i jego prezbiterium wypełniają swoją posługę w liturgii, głoszeniu słowa Bożego i dziełach miłości. Diakoni odczytują Ewangelię podczas mszy św. i usługują przy ołtarzu. Mają prawo rozdzielać wiernym komunię św. Mogą głosić kazania, udzielać chrztu, asystować przy zawieraniu małżeństw, przewodniczyć modlitwom i prowadzić pogrzeby. Diakoni stali nie są zobowiązani do zachowania celibatu.

Kościół rzymskokatolicki przez długi czas traktował święcenia diakonatu jedynie jako stopień przejściowy do święceń kapłańskich, ale od Soboru Watykańskiego II przywrócił również diakonat stały. Od kilkunastu lat diakoni stali posługują także w Polsce. Diakonem stałym może zostać mężczyzna żonaty w wieku co najmniej 35 lat, z przynajmniej 5-letnim stażem małżeńskim lub mężczyzna bezżenny, który ukończył lat 25. Kandydat żonaty do przyjęcia święceń potrzebuje zgody małżonki. W diecezji zielonogórsko-gorzowskiej diakonat stały został wprowadzony dekretem bp. Tadeusza Lityńskiego z dnia 20 marca 2020 r.