Pielgrzymka Pokutna do Górzycy – zaproszenie

Do leżącej na terenie gminy Górzyca miejscowości Pamięcin (kiedyś noszącej nazwę „Panięcin”, niem. Frauendorf, tzn. „miejsce Pani”, czyli miejsce Matki Bożej), pątnicy pielgrzymowali już na przełomie XII i XIII wieku. Kult dotyczył prawdopodobnie najpierw relikwii jakiegoś świętego, a potem obrazu Matki Bożej. Gdy postanowiono wznieść nową siedzibę biskupów lubuskich w pobliskiej Górzycy, przeniesiono tam wizerunek maryjny. Możliwe że stało się to już w 1276 r. Kult maryjny rozwijać się musiał bardzo dobrze, skoro sama Górzyca ma w swoim herbie oprócz dwóch skrzyżowanych pastorałów (odniesienie do herbu Lubusza, pierwszej stolicy biskupstwa lubuskiego), również sześcioramienną gwiazdę, symbol Matki Bożej. Funkcjonowanie sanktuarium przerwane zostało na skutek konfliktu ze zwolennikami reformacji protestanckiej. Z inspiracji Jana z Kostrzyna, wójt ziemi torzymskiej wraz z knechtami torzymskimi w nocy z 14 na 15 czerwca 1551 r. urządził napad i zniszczył figurę Matki Bożej oraz zrabował otaczany kultem obraz i liczne wota. Kilkaset lat później, 24 listopada 1936 r., niemiecka młodzież męska z Kostrzyna zorganizowała pokutną pielgrzymkę do Górzycy wpisując się tym samym w podejmowane wówczas przez Kościół katolicki w Niemczech działania, których intencją był sprzeciw wobec rozwoju hitlerowskiego totalitaryzmu. Odbudowa kościoła parafialnego w Górzycy w 1982 r, nawiązującego do średniowiecznego sanktuarium, stała się podstawą do odnowienia kultu maryjnego wokół umieszczonego tam XVII-wiecznego Obrazu Matki Łaski Bożej. Zapoczątkowane przed kilku laty piesze pielgrzymki z Ośna do Górzycy nawiązują do tych wydarzeń i gromadzą licznych pątników.