List Dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego na Poniedziałek Wielkanocny 2016

List Dziekana Wydziału Teologicznego
Uniwersytetu Szczecińskiego na Poniedziałek Wielkanocny 2016

 

Umiłowani w Panu Siostry i Bracia

Teksty o zmartwychwstaniu Jezusa zajmują na kartach Ewangelii niewiele miejsca. Żaden z nich nie opisuje tej wyjątkowej chwili, w której Jezus przeszedł próg ze śmierci do życia. Z lektury Pisma Świętego wiemy: 1/ o fakcie pustego grobu z płótnami pogrzebowymi rozrzuconymi na ziemi; 2/ o pierwszych informacjach, że Jezus ukazał się żywy kobietom; 3/ o dociekaniach apostołów dość sceptycznie nastawionych do tego co one opowiadały; 4/ wreszcie o fakcie ukazania się Jezusa apostołom i Jego uczniom. Trzeba jednoznacznie stwierdzić, że na tym – zwłaszcza ostatnim – wydarzeniu, opiera się wiara Kościoła. Ale jak dzielić się z innymi tym orędziem?

Każdy z ewangelistów przekazał orędzie zmartwychwstania w inny sposób. Marek łączy zmartwychwstanie z głoszeniem Ewangelii w Galilei, Mateusz przedstawia Jezusa jako chwalebnego Pana z biblijnych teofanii, Łukasz jako dobrego Pasterza, który przyłącza się do swoich zagubionych owiec, zaś Jan – jako Tego, którego może rozpoznać tylko ktoś, kto wierzy w Niego i żyje zjednoczony z Nim w miłości. Tę różnorodność spojrzeń na to tak ważne wydarzenie zbawcze, można porównać do wydarzenia które jest relacjonowane przez grono rzetelnych dziennikarzy. Piszą o tym samym, ale w różny sposób i z rozmaitej perspektywy.

Również każdy z nas włączony do wspólnoty Kościoła przez chrzest, stał się na swój sposób uczestnikiem potrójnej misji Chrystusa (kapłańskiej, prorockiej i królewskiej). Zgodnie ze swoją własną pozycją jesteśmy powołani do realizacji misji Kościoła w otaczającym nas świecie (kan. 204). Mamy głosić zmartwychwstanie Jezusa swoim słowem zakorzenionym w świadectwie życia. Wyrzeczenie się Złego i wszelkich jego owoców w postaci grzechu, dokonane podczas ceremonii chrzcielnej, ma wciąż przeradzać się w nieustannie wierne zachowywanie przykazań Bożych, w miłowanie Boga i bliźniego jak nas nauczył Jezus Chrystus (Obrzędy chrztu dzieci, s. 56). Troska o realizację zadań wynikającego z naszego chrztu, może być wspaniałym votum złożonym Bogu z okazji Jubileuszu 1050 Rocznicy Chrztu Polski.

Głoszenie Ewangelii napotykało od samego początku na trudności. Najpierw były to oszczerstwa ze strony Żydów i pogan naśmiewających się z uczniów Chrystusa, że ich wiara w Jezusa Zmartwychwstałego oparta jest na pustym grobie, który stał się takim dlatego, że apostołowie, aby potwierdzić swoje cudowne spotkanie z ożywionym zmarłym, wykradli i ukryli ciało Jezusa. Również dzisiaj wiara w Zmartwychwstałego jest podważana i zwalczana, dlatego wciąż mamy do czynienia z atakami na uczniów Chrystusa nie tylko w dalekich krajach muzułmańskich, ale również na naszym polskim gruncie. Jedni kontestują nauczanie Jezusa poprzez relatywizowanie zasad moralności chrześcijańskiej, a inni przyjmują postawę bierną w dawaniu świadectwa wypływającego z chrztu świętego.

Usłyszany dzisiaj fragment Słowa Bożego bardzo mocno eksponuje kontrast w zestawieniu dwóch rzeczywistości. Z jednej strony mamy niezwykłą, serdeczną atmosferę spotkania Jezusa z kobietami, które oddały Mu pokłon, zostają też pocieszone, a dzięki temu udziela się im łagodność i pokój Zmartwychwstałego. Czuje się tu atmosferę miłości, wspólnoty, rodziny, która się cieszy z powrotu swojej Głowy, Jezusa Mistrza. A z drugiej strony, ta normalność jest niemal zgrzytem na tle matactwa i kłamstw, które płyną od namawianych strażników do tego, by rozpowiadali historię, że ciało Jezusa zostało wykradzione. Wtedy pojawia się intryga, pojawia się przekupstwo, cały świat złych wpływów. I jest to niezwykłe, że ten kontrast pokoju, bezpieczeństwa oraz ciemności, kłamstwa i matactw nieustannie utrzymuje się również w naszym świecie. Jezus zaprasza nas, żebyśmy weszli w świat pokoju, który płynie z Jego serca.

Z Jezusowego serca otwartego dla każdego z nas wypływa nauka postawy prawdziwych uczniów Ewangelii. W tym współczesnym, skontrastowanym świecie mamy być ogromnie czujni, by wątpiącym dobrze radzić, nieumiejętnych pouczać a grzesznych upominać. Idąc dalej z Chrystusem możemy czerpać z Jego serca ducha pojednawczego poprzez pocieszanie strapionych, chętne darowanie urazów i cierpliwe znoszenie krzywd. A temu wszystkiemu niech niezbędnie towarzyszy modlitwa za żywych i umarłych. Wszystkie te uczynki miłosierdzia co do duszy mogą być nadal naszym polem uprawnym w wymiarze duchowym. Stajemy się wówczas jeszcze czytelniejszymi świadkami Zmartwychwstałego Pana.

Obecny czas jest dobrą sposobnością bym w imieniu swoim, jak również całej społeczności akademickiej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego, podziękował wszystkim za wszelkie dowody życzliwości, zarówno te w wymiarze duchowym jak i materialnym. Za każdą modlitwę zanoszoną do Boga, za wszelkie ofiary – zwłaszcza dzisiaj złożone podczas Mszy św. – składam z głębi serca wielkie Bóg zapłać. Z swej strony zapewniam o wdzięczności zanoszonej przed Boży Majestat w sprawowanej Eucharystii.

Pragnę również zaprosić, maturzystów i osoby od nich starsze, do zainteresowania się ofertą studiowania na naszym Wydziale. Pogłębienie wiedzy teologicznej jest możliwe nie tylko dla tych którzy myślą o pracy katechetycznej, ale i dla tych, którzy pragną dla rozszerzenia własnych horyzontów dowiedzieć się więcej o Biblii, dogmatach, moralności, współczesnych wyzwaniach przed którymi staje Kościół. Zapraszamy wszystkich zaangażowanych w najróżniejsze ruchy i grupy duszpasterskie do wzięcia udziału w kursach i szkoleniach podejmujących tematykę teologiczną. Szeroko otwarte pozostają również drzwi dla pragnących pogłębić wiedzę w zakresie Nauk o Rodzinie oraz Italianistyki z elementami studiów nad chrześcijaństwem.

Życzę, w imieniu wszystkich których reprezentuję jako dziekan Wydziału Teologicznego, by treści płynące z faktu Zmartwychwstania Pańskiego przenikały nasze życie. Ożywiona wiara, niech pobudza do odwagi bycia uczniami Chrystusa we wszystkich obszarach i etapach naszego życia. Zdrowie, radość i optymizm niech nas nie opuszczają.

Niech Zmartwychwstały nam błogosławi.

Szczecin, marzec 2016

ks. prof. US dr hab. Kazimierz Dullak
dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego

——————————————–

Zielona Góra, 23 marca 2016 r.
Znak: A3-35/16

______________

Plik do pobrania: List dziekana Wydziału Teologicznego na Poniedziałek Wielkanocny 2016