Modlitwa kapłańska Biskupa Wilhelma Pluty

MODLITWA KAPŁAŃSKA BISKUPA WILHELMA PLUTY

na pamiątkę wizyty ad limina apostolorum
Rzym, listopad 1977 r.

Panie Jezu, odwieczny Kapłanie całej ludzkości,

WYZNAJĘ,
że i mnie do swego kapłaństwa od wieków powołałeś,
że i mnie do swego kapłaństwa w czasie przewidzianym przygotowałeś,
że i mnie władz swego kapłaństwa udzieliłeś.
Kiedy to było, ile już lat mego życia upłynęło?!

DZIĘKUJĘ Ci, że i za mnie się modliłeś,
abym i ja w ciemnościach życia Ci uwierzył,
abym i ja w cierpieniach Ci ufał,
abym i ja w osamotnieniu Ciebie kochał.

OBIECUJĘ w całej miłości ku Tobie
odważnie głosić Twoją prawdę,
święcie odnawiać Twoją ofiarę,
gorliwie rozdzielać Twoje łaski,
całym sobą świadczyć o Tobie,
aby ludzie na ziemi byli dobrzy, święci,
a w niebie radowali się Tobą na wieki.

IDĘ codziennie na nowo na drogę powołania,
z odwagą i ufnością,
bo ze sercem uradowanym Tobą,
bo z oczyma oświeconymi Tobą,
bo z rękoma ubogaconymi Tobą.

PRZEPRASZAM,
że Cię nieraz i ja obrażałem, że z niejednej łaski
nie skorzystałem,
że nie zawsze tylko Ciebie kochałem.

PROSZĘ Cię więc – codziennie na nowo
bądź ze mną,
działaj przeze mnie,
dawaj Siebie światu i mnie.

NADE WSZYSTKO NAUCZ MNIE
Skupienia – modlitwy,
Ofiary – miłości ku Tobie.