Oficjalna strona Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej
Najnowsze artykuły
W Wielki Czwartek przed południem bp Tadeusz Lityński przewodniczył Mszy św., podczas której zostało poświęcone święte krzyżmo oraz olej chorych i olej katechumenów.
GALERIA ZDJĘĆ – TUTAJ
Do udziału w tej Eucharystii i do koncelebrowania jej wraz ze swoim biskupem zaproszeni zostali wszyscy kapłani pełniący posługę na terenie diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, a szczególnie duchowni obchodzący w bieżącym roku swoje kapłańskie jubileusze.
Uczestnictwo we Mszy św. Krzyżma, jak zauważył w homilii bp Tadeusz Lityński, to coroczny powrót do źródła codziennej siły w dźwiganiu kapłańskiego powołania: bliskości Boga i bliskości kapłańskiej wspólnoty. – Bóg zaprasza nas byśmy stanęli przed Nim w szczerości serca! Stanęli z tym, co jest jakimś wewnętrznym kryzysem naszego serca i w tych miejscach odkryli, jak Bóg ciągle jest nam wierny! – podkreślił kaznodzieja.
– To wszystko, co przeżywamy dziś w Kościele, to szczególny moment, w którym dokonuje się Boże zbawienie! Widzimy to w scenie Ewangelii, kiedy Jezus w Nazarecie odczytuje ten sam fragment Izajasza i mówi na koniec: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście”. Dziś! To słowo est kluczowe dla naszej posługi kapłańskiej, niezależnie ile lat już na tej drodze jesteśmy. Nie da się bowiem żyć decyzją, jeśli jej nie odnawiamy! – dodał.
Stąd potrzeba corocznego odnowienia kapłańskich przyrzeczeń. – Ono przypomina kim jesteśmy w oczach Boga! Co roku Bracia, Pan pyta nas tylko o jedną rzecz: „Czy chcesz?”. To najważniejsze pytanie, z jakim wchodzi nieustannie w nasze życie, codzienne zadania! To wielka szansa dla nas, by zacząć na nowo, by usłyszeć, że i na nas spoczywa Duch Pański – podkreślił biskup.
– Kluczem do zrozumienia tożsamości kapłańskiej jest „namaszczenie”, które jest jednak nieodzownie połączone z „posłaniem”. Namaszczenie nie jest po to, żeby się z nim obnosić, ale jest do posługi! – dodał.
Sprawowanie Mszy Krzyżma uważa się za jeden z głównych przejawów pełni kapłaństwa biskupa. – Wspólna koncelebracja tej liturgii ukazuje w szczególny sposób jedność prezbiterów ze swoim biskupem. Podczas porannej mszy Wielkiego Czwartku wszyscy obecni na niej duchowni odnawiali zobowiązania podjęte w momencie przyjmowania święceń kapłańskich – wyjaśnia ks. Andrzej Sapieha Rzecznik, prasowy Kurii Biskupiej.
